Ik worstel en kom boven...

Aan het eind van het jaar blik ik altijd terug op wat is geweest en kijk ik verlangend uit naar de toekomst waar het licht nog niet op schijnt. Terugkijkend heb ik positieve en negatieve ervaringen op gedaan. Meestal krijgen al die ervaringen een plaats in mijn hoofd en in mijn hart. Maar soms blijf ik worstelen met een thema dat me niet loslaat. Het is als een worsteling van de geest, die in strijd is met zichzelf.

- Herken je dat?
- Herken je ook de lichtheid van het bestaan als alles goed gaat?
- Ervaar je een balans tussen de donkerte en de lichtheid van het bestaan?

Een ervaring van lichtheid

Toen ik zo’n jaar of vijf was had ik een intense ervaring die letterlijk en figuurlijk licht bracht in mijn bestaan, een mystieke ervaring. Het was op een koude winteravond vlak voor de Kerst. Ik wandelde aan de hand van mijn vader. Ik voelde me veilig en vertrouwd met mijn hand in de zijne. Ik kan de sneeuw onder onze voeten nog horen knisperen. Als ik naar hem opkijk word ik langs zijn silhouet het universum gewaar. Ik zie sterren die oplichten in de heldere winternacht. Het lijkt of ik naar boven val, de hemel in en terug. Ik ervaar een diepte van buiten en van binnen. Verwondering valt me ten deel. Voor mijn ogen ontvouwt zich iets onmetelijks waarin ik opgenomen ben en diezelfde onmetelijkheid ervaar ik in mezelf.

Het licht en de worsteling.

In mijn vroege jeugd is er een lichtje in mij ontstoken, een warm licht. Maar voordat ik onbevangen de lichtheid in dit onmetelijke bestaan kon (ver)dragen en mezelf daarin goed uit kon drukken had ik een lange weg te gaan, zoveel vragen.
- Hoe te leven als mens in deze onmetelijke wereld?
- Heb ik de mogelijkheid om met mijn zintuigen en denkvermogen een stukje eigenheid te ervaren?
- Maar wat is eigenheid in de wetenschap dat ik ben. Wat ben ik? Wie ben ik?

Het is een worsteling, al die vragen waar ik geen duidelijk antwoord op kan vinden. Het roept nog geregeld onrust op. Ik wil dan weg van mijn rusteloze gevoelens, gedachten en verlangens. Tegelijkertijd weet ik natuurlijk dat dat niet kan. Er is geen andere weg dan mijn levensweg. Ik leef mijn eigen adem-tocht, waarin ik worstel en boven kom. Soms gehavend, maar meestal gelouterd, door een nieuwe ervaring waarbij gevoelens van vreugde, rouw en geluk elkaar afwisselen. Zonder contrastervaringen zou ik niet weten dat ik leef. Dan zou de wereld zich kleurloos aan mij openbaren, hoe tragisch zou dat zijn. Het leven, het is als watertrappelen van lichaam en geest. We gaan met de stroom mee of vechten tegen de stroom in. We worstelen en komen boven… halen diep adem en slaken een zucht van verlichting.

Life, every breath you take, every move you make

- Zijn er thema’s in je leven waar jij mee worstelt?
- Wil je delen wat er zich in jouw verhaal afspeelt?
- Heb je hulp nodig bij het zoeken balans, letterlijk en figuurlijk?

Maak gerust een afspraak, bel of mail voor meer informatie

Photo by cottonbro from Pexels:
https://www.pexels.com/photo/persons-left-hand-on-water-5639626/

Lockdown II

In de zomer hebben we ons weer wat vrijer kunnen bewegen, maar tegen de herfst sloeg het coronavirus weer genadeloos toe. Lockdown II zet ons nogmaals vast, versteend. De beweging ingeperkt. De aversie tegen deze lockdown is groot, terwijl een groot deel van de burgers het gelaten over zich heen laat komen. Het draait niet om jou alleen, maar om de veiligheid van ons allen, m.n. kwetsbare personen lopen gevaar om ernstig ziek te worden.

Het doet echt wat met onze samenleving. Ik ben zelf ook even het spoor bijster. Mijn werk in de zorg loopt door, maar mijn yoga komt tot stilstand, en dat doet pijn. Yoga online is niets voor mij, duizenden anderen gingen mij voor, ik ben toch meer van de persoonlijke aandacht, de aanraking. Dus besluit ik in petite comite bij bos en vennen de yoga op te pakken. Als het niet linksom kan, dan maar rechtsom, kan het niet groot, dan werk ik door in het klein, nog kleiner. Enkele yogini krijg ik mee, anderen willen onder deze omstandigheden liever niet meedoen. De zin 'Het is wat het is' laat ik op me inwerken, ik heb geen andere keuze dan accepteren wat er is en in het moment te blijven. Een soms lastige maar ook mooie yogales. Hoop doet leven en daar houd ik me dan maar aan vast. Ik start een yogales op zondagochtend en juist dan blijkt dat ik in klein gezelschap ook veel plezier kan beleven aan de les en dat geldt ook voor de yogini. Het is leuk om samen met een echtpaar per keer te werken, het verbindt en verdiept de band enorm. Genieten in het klein is groots, ongeacht de lockdown toch steeds een klein stapje voorwaarts; in beweging blijven. Verstild maar niet versteend!

Oefeningen bij bos en vennen

- In stilte opstarten bij theater 'de rode lelie'
- Ademhaling vertragen en naar binnen keren
- Mindwalk, rustig wandelen met de focus op de binnenwereld
- Oefeningen die opwarmen
- Buig- en strekoefeningen in alle windrichtingen
- Balansoefeningen
Keuze te over
- Afsluitend wandelen we in stilte terug naar startpunt
- Zittend doen we tot slot een geleide meditatie

Vastzitten is vaak een mentale staat, de geest is vrij en ondanks de lockdown is er ruimte ook fysiek, gebruik die ruimte. Voel de continue ademstroom in je lichaam, ervaar hoe die je aldoor in beweging brengt, maak de beweging groter maakt niet uit hoe, dans, spring, zing - voel dat je leeft! -

Leven in overvloed

Het gevoel te kunnen leven in overvloed terwijl het leven aan banden wordt gelegd met een lock-down om het coronavirus in te dammen is voor velen een opgave. Vooral voor degenen die in-/direct ernstig zijn getroffen door het virus is deze periode een drama. Voor diegenen voel ik compassie en ik wens hen veel sterkte toe.

In de lock-down is onze vrijheid te bewegen letterlijk aan banden gelegd. Figuurlijk werkt dit gevoel van onvrijheid door in onze hoofden. We zij gewend aan ons leven in overvloed. Leven waarin we ons vrijelijk bewegen, een leven waarin we vrije keuze hebben om te doen en laten wat we willen in klein en groot verband. Toch is ook duidelijk dat met het beperken van het ene, ruimte ontstaat voor het andere. Er kwam rust en ruimte om dingen te doen die we hebben laten liggen.

Er is nog nooit zoveel opgeruimd en geklust als in die periode. Een opgeruimd huis geeft rust in de bovenkamer. Velen hebben de natuur (her)ontdekt in hun achtertuin of tijdens een wandeling in het park/bos of aan het strand. Onderzoek wijst uit dat de natuur een positief effect heeft op onze gezondheid. Het draagt onder meer bij aan het verminderen van stress. We zijn in de Lockdown als het ware tot een kleine groep ingewijden veroordeeld, daardoor kunnen we de banden aanhalen. De spelletjes komen op tafel, samen eten en bingewatching zijn favoriet. Het onderlinge contact blijkt van enorme waarde te zijn, dat hebben we eens te meer kunnen voelen en ervaren.

Waar mensen in klein gezelschap meer op elkaar betrokken raken, blijkt dat mensen met een beperkt sociaal netwerk zich eenzamer voelen dan ooit. Het mooie is, dat er juist ook voor deze groep mensen aandacht was. Velen hebben in deze tijd contacten onderhouden met een verre vriend of naaste buur waarvan bekend is dat die alleen was.

Leven in overvloed blijkt uit meer dan materiele welvaart. We doen een stapje terug en komen tot de ontdekking dat we door elkaar liefdevol te omringen en te delen 'Duizend bloemen kunnen laten bloeien'.

Door in rust naar binnen en buiten te keren kom je tot de ontdekking waar het in het leven om gaat. Soms zal dat vervelend zijn geweest, maar wie heeft gezegd dat het leven leuk en tot de rand toe gevuld moet zijn. Het leven bestaat bij de gratie van ups en downs, van geluk en lijden. We kunnen het dal ervaren omdat er elders een piek is.

Een docent zei ooit tegen mij:
'In het dal bloeien de bloemen
Het mooie is dat we dat in deze bevreemdende periode ook kunnen ervaren door trager en bewuster te leven.

Vastentijd 2020

De 40 daagse vastentijd stamt uit het evangelie. De 40 dagen staan voor de periode die Jezus in de woestijn doorbracht, toen hij door de duivel op de proef werd gesteld (Mattheus 4:1-11). In de hedendaagse vastenperiode kun je deze tijd gebruiken om jezelf, jouw eigen 'demonen' te onderzoeken, want wij worden op de proef gesteld of stellen onszelf geregeld op de proef. Iedereen heeft in meer of mindere mate last van een innerlijke criticus. Een demoon bij uitstek, die bij voorkeur dingen zegt als: 'dat kun je niet' of 'je bent een dom schepsel'. Meestal toont deze criticus zijn gezicht in onzekere tijden. Het is een negatieve stem die je halt toe kunt roepen, maar om dat te kunnen doen zul je hem in de 'ogen moeten kijken', nietsontziende aandacht durven te geven. Deze criticus is uiteindelijk een deel van jezelf. Ga maar eens na wat die stem je wil zeggen. Is er slechts een negatieve bedoeling of kun je je ook voorstellen dat die innerlijke criticus het uiteindelijk goed met je voor heeft. Deze criticus houd je immers goed in de gaten, hij/zij waarschuwt je als het ware als je uit je comfortzone gaat. Het is aan jou om naar de criticus te luisteren en om het moment dat die tot je spreekt te bepalen wat je met die stem gaat doen.

Onthoud dat de innerlijke criticus alleen maar reageert op wat je in het verleden hebt meegemaakt. Hij representeert normen en waarden van onze ouders, leraren, de maatschappij. Wat ons als kind over ons is verteld is geinternaliseerd en jij bent er zelf een interpretatie aan gaan geven. Over de toekomst heeft de innerlijke criticus echter nog geen zeggenschap. Aan jou de keuze om te bepalen: hoe verder! En als je leert luisteren zul je ontdekken dat de weg naar binnen, de weg naar buiten is, de weg naar ontketening naar een vrijer leven!

Ga je voor de stem uit het verleden aan de kant of ga je door met je ontdekkingsreis, die leven heet. Iedereen vindt beren op zijn weg en spinsels in zijn hoofd. Door die compassievol te benaderen en te onderzoeken wat die je echt zeggen kom je er achter of je gedachten en interpretaties die stoelen op eerdere gebeurtenissen nog wel kloppen. Onderzoek dus gebeurtenissen en handelingen, kijk naar jouw aandeel en ben eerlijk in je beoordeling. M.n. vrouwen zijn geneigd om intern te attribueren, dit betekent dat je oorzaken voor o.a. falen beschouwt als iets binnen jezelf. Jij bent dom, of iets niet waard. Terwijl je even goed had kunnen bedenken dat er omstandigheden buiten jezelf waren die hebben bijgedragen aan het falen (externe attributie).

Dus aanschouw je demonen, je eigen gedachtenspinsels en ontwar ze op een vriendelijke manier, het brengt je verder. Blijf jezelf oefenen om je demonen te aanschouwen, herschrijf, hertaal als het ware je eigen verhaal, open je ogen, je hart, je geest en maak plaats voor iets nieuws. Gebruik daarbij pos. affirmaties:
- ik denk positief over mijzelf
- ik open mijn hart voor de medemens
- ik geloof in mijzelf
- ik werp mijn blik op de toekomst, leg het verleden te rusten

De 40 daagse vastenperiode waarin je voor jezelf de tijd neemt leent zich uitstekend voor deze ontdekkingsreis.

Rustig het jaar ingegaan, helaas brachten januari en februari verlieservaringen. Hoe kom je de tijd door als het leven zwaar aanvoelt.

Verlieservaringen geven druk(te), gedachten en emoties komen en gaan; verdriet ontregelt. Door de dood van een oude vriend, het lege nest en het plotselinge overlijden van mijn hond Aimee kreeg ik in een paar weken tijd het gevoel dat ik even de weg kwijt was. De dood van mijn oude vriend zag ik aankomen, maar het verdriet is voelbaar. Onze zoon verliet het huis in gelukkige omstandigheden en toch voelt het leeg. De dood van mijn trouwe viervoeter had ik niet aan zien komen. En er staat nog meer op stapel, helaas. Sommige dingen gebeuren en ook al zie je ze aankomen, je schrikt toch van het onomkeerbare, het ongrijpbare dat je aangrijpt. De ervaringen volgden in zo'n hoog tempo dat ik nog niet bekomen was van het ene toen het andere zich al aandiende. En wat doe je dan, 'going with the flow', er is geen weg terug. Je kunt immers niet achteruit leven, zeg ik altijd.

Verdriet is de keerzijde van liefde wordt wel gezegd. Rouwen doe je immers om de(dat)gene dat je lief hebt gehad, een mens een dier, een gelukkige periode. Het gaat om de pijn om het afgesneden zijn in tijd en ruimte.

Voor mij is het in deze periode belangrijk dat ik in beweging blijf, letterlijk en figuurlijk, maar ook de tijd neem om te verstillen, onderweg of op de mat.

Bewegen en in stilte overpeinsen dat is waar ik behoefte aan heb. Ik wandel veel zoals ik gewend ben. Onderweg sta ik vaker stil dan gebruikelijk. In de beweging kalmeert mijn geest. Ik loop bij voorkeur langs de vennen waar ik vele uren met mezelf en mijn hond heb doorgebracht. Ik denk aan wat me overkomen is, dat wat me verdrietig stemt. Zo nu en dan worden mijn gedachten doorbroken door prikkels uit de omgeving. Ik ben me dan bewust van de weg, de bomen en de wolken boven mij.

Bij de 'Rode Lelie' ben ik een keer stil gaan staan midden in het theater. Ik heb geroepen dat ik en Aimee hier samen zijn geweest, voor wie het horen kon naast de zwijgzame beelden boven de tribune! Verder dringen geluiden aan me op; het gezoem van auto's in de verte, vogels die ritselen en kwinkeleren in het struikgewas. De specht roffelt en ganzen roepen. Het zijn de o zo bekende geluiden die mijn geest (op)wekken uit overpeinsing. Ik merk dat wat ik zie en hoor me positief stemmen. Bekende aanblikken en geluiden bieden troost en in stilte geniet ik ervan, terwijl ik zo nu en dan een traantje wegpink om het gemis dat pijnlijk aanvoelt. Zo nu en dan ga ik in stilte zitten, elke boomstronk leent zich daarvoor. Ik staar wat voor me uit en laat komen wat komt; de leegte bewust ervarend, herinneringen ophalend. Daarbij sluit ik geregeld mijn ogen en blijf binnen, ook daar kan ik zien. Daar aanschouw ik mijn Zelf in verschillende toonaarden. Het voelt niet altijd prettig maar wel vertrouwd zo bij mezelf. Het is nodig om in rust te ervaren wat er van binnen leeft.

Ik heb besloten mezelf de tijd en ruimte te geven om emoties en gedachten te ondergaan, sommige dingen laten zich immers niet dwingen. Onderweg deel ik gedachten en emoties waar het kan, met geliefden die me nabij zijn en soms ook met toevallige passanten die een vraag stellen. Delen is verzachten, aandacht geven aan wat verloren is, is helend. Het leven gaat door en in liefde kijk ik terug op wat is geweest en ervaar ik wat er is, dat wat mij liefdevol omringt.

Jonathan Livingstone zeemeeuw

2019 achter me gelaten, 2020 rustig ingevlogen, vrij en blij. Ik dacht ineens aan het verhaal van 'Jonathan Livingstone zeemeeuw', het verhaal dat ik meer dan 30 jaar geleden las. Het verhaal gaat over een zeemeeuw die zijn vrijheid tegemoet vliegt. Tijdens zijn vluchten wil hij steeds nieuwe beperkingen overwinnen, waardoor hij een symbool wordt van het verlangen in de mens naar onbegrensde vrijheid. Nu is vrijheid nooit onbegrensd omdat we nu eenmaal met anderen te maken hebben. Waar jij begint, houd ik uiteindelijk op. Dat betekent niet dat je je eigenheid, noch je ruimte totaal uitlevert aan de ander, maar rekening houdt met elkaar in alle redelijkheid. Dit is de weg van vrijheid in verbondenheid.

Het yogaproces geeft mij ook een gevoel van vrijheid, ik open mij letterlijk en figuurlijk, ontdoe me van spanningen door fysieke oefening (asana) en mentale training en dat gevoel draag ik graag met liefde over in mijn lessen

In de yogafilosofie volgen we het 8-voudige pad van Patanjali. De eerste twee stappen op dit pad van bevrijding noemen we Yama en Niyama. Yama staat voor 5 ethische principes en betekent morele weigering, dat wil zeggen dat je je van iets onthoudt. Bijv.
niet-agressief gedrag vertonen, leven naar je eigen waarheid, niet stelen, zelfcontrole, begeerte verminderen.
Niyama beschrijft een 5-tal zelfobservaties: reinheid van lichaam en geest, tevredenheid, verdragen van pijn en plezier als gelijken (denk aan het yin-yang teken dat zichtbaar maakt dat het ene niet zonder het andere kan bestaan), zelfstudie en overgave aan het Goddelijke (of zo je wilt: het leven, de natuur). Yoga is dus veel meer dan fysieke oefeningen doen, het gaat erom je eigen weg te effenen op een liefdevolle manier met compassie voor dat wat in en om je leeft.

Een mooie oefening voor een ruimer en vrijer gevoel is de Meeuw
De Meeuw is een oefening die de borstkas opent, waardoor je meer ruimte krijgt om te ademen. Het versterkt tevens je schoudergewricht, rug en armen en zorgt voor balans.

de Meeuw
- sta in de berghouding (ontspannen rechtop)
- spreid je armen zijwaarts op schoudershoogte
- handpalmen zijn naar boven gericht
- houd je adem even vast en bereid je voor op de vooroverbuiging (rechte rug)
- adem uit en buig voorover totdat de rug horizontaal gestrekt is. De rug en de nek zijn in een lijn
- het zitvlak gaat bij de buiging iets naar achteren om het evenwicht te bewaren
- de rug en benen vormen een rechte hoek, de armen zijn als vleugels zijwaarts gestrekt
- maak op en neergaande bewegingen met de romp en de armen, net als een vliegende meeuw
- adem op het ritme van de op- en neergaande beweging
- alleen de rug beweegt en de armen, het zitvlak blijft onbeweeglijk

Fijne vlucht in 2020

Bespiegeling

Herfst is de tijd om tot rust te komen en te verstillen, tijd voor reflectie. Reflectie, bespiegelen gaat over betekenisverlening vooraf en achteraf aan dat wat je gewaar bent geworden. Wat geeft zin aan je bestaan? Ben je zin-nig bezig, doe je wat je bezield, leef je vanuit je hart?

Kijk eens in alle rust naar jezelf als een kind dat alles voor het eerst ziet. Alles is nieuw en oorspronkelijk. Aanschouw jezelf zonder oordeel, zonder de ballast van herinneringen die je leven ingekleurd hebben. Je leeft in het nu, het is wat het is!

Kijk vervolgens naar jezelf en onderzoek de achtergronden van de verschijnselen, oftewel het leven dat zich aandient in alle toonaarden. Aanschouw je fysieke en mentale staat van zijn alsof je in een spiegel kijkt. Je ziet de reflectie van jezelf. Blijf dicht bij dat beeld en laat niet meer alles van buiten binnen komen. Door van binnenuit te leven, te aanschouwen, te voelen en te ervaren wat er in je leeft kun je er achter komen wat voor jou werkelijk van belang is.

Als je je geest niet meer laat vervormen door sociale conventies, stelsels van redenaties; dan verschijnt de wereld aan je zoals die is. Als het je lukt om je innerlijke stemmen te laten verstommen en stil getuige te zijn van wat is, wordt je geest rustig en leeg waardoor duidelijk wordt wat werkelijk belangrijk voor je is. Oefen jezelf in stil zijn!

Als je in staat bent om je te bevrijden van de beelden uit je herinnering waardoor je bij het werkelijke uitkomt dan is de volgende stap te kijken hoe je wilt omgaan met deze 'nieuwe' werkelijkheid.

Reflecteren is te leren, maar vraagt om zelfdiscipline, dat is ook mijn ervaring. Het is gemakkelijker om in je eigen gedachtenstroom mee te gaan en je erin te verliezen, dan er bewust naar te kijken en te reflecteren, jezelf aan te zien in verwondering en zonder oordeel jezelf te aanvaarden. In dit proces is onthechting het sleutelwoord. Onthechting betekent niet dat je iets in jezelf ontkent. Onthechting gaat om het proces van bewustwording van je overtuigingen die we als waarheid ervaren en die vervolgens onze identiteit en realiteit bepaalt.

OEFENING Mediteren op onthechten

Naar jezelf leren kijken vanuit openheid en aanvaarding

- Maak tijd voor jezelf vrij
- Ga voor een spiegel staan
- Kijk naar je spiegelbeeld
- Hoe verschijn je aan jezelf?
1. Mediteer vanuit de houding van het kind, zonder oordeel: 'Het is wat het is!'
2. Mediteer op de wijze waarop je jezelf beoordeelt (als geheel of op onderdelen)
- Onderzoek je oordeel
- Luister naar je innerlijke stemmen, wat vertellen zij jou?
.... Herhaal een positief oordeel, ik ben ...
.... Herformuleer een negatief oordeel positief, ik ben...
- Herhaal

Niet omdat het moet, maar omdat je van waarde bent!

Frisse start yogaseizoen

1 september begint het nieuwe yogaseizoen. We hebben een prachtige zomer achter de rug, erg warm dus heerlijk weer om buiten yoga te beoefenen. Op mijn wandelingen langs de Oisterwijkse vennen ga ik geregeld in een yogahouding zitten of staan, de boom heeft mijn voorkeur. De boom is een prachtige oefening voor meer kracht en balans, echt een oefening om in de bossen uit te voeren en even een te worden met de natuur. Een oefening waarbij je het gevoel hebt dat je kunt wortelen in de aarde en tegelijkertijd je uitstrekt naar de hemel. Helemaal een, tussen hemel en aarde. Vooral het wortelen, de aarding is een prima oefening om bij jezelf te leren blijven.

In mijn lessen laat ik de deelnemers geregeld de boom uitvoeren, juist omdat het zo'n brede, diepe uitwerking heeft: aarde, kracht, balans. Het is belangrijk om eerst goed te focussen hoe je staat voordat je op een been kunt gaan staan. Ben je onrustig in je hoofd dan is het vaak ook moeilijk om je te concentreren, te focussen op je eigen aanwezigheid, de manier waarop je (in het leven) staat. Juist dat wil ik de deelnemers meegeven, ben je bewust van jezelf, je denken, je handelen. Belangrijk daarbij is de liefdevolle benadering van je zelf. Al te vaak hebben we een aap op onze schouder, die van alles roept, die oordeelt en veroordeelt. Laat die aap niet spreken wordt als de boom; sta stil en beweeg zachtjes mee met wat er is en vertrouw op je wortels, die zorgen er wel voor dat je blijft staan.

In de zomervakantie ondersteun ik bij de kinderyogaweek van Rots Kinderwerkplaats

De kinderyogaweek was weer een feest voor groot en klein, een feest van herkenning voor het kind in mij dat van spelen houdt. Ik was gevraagd om gezellig een dag te komen helpen. Ik mocht me uitleven samen spelen, een yogales geven, eten koken, alles wat het leven aangenaam kan maken. De kinderen waren in de leeftijd van 7 tot 16 jaar, een leuk groep kinderen en jongeren die elkaar soms al jaren kennen. Het is geweldig om zo'n dag mee te spelen en mee te bewegen. Ik had bedacht dat het leuk zou zijn om aan de hand van de namen van de yogahoudingen een gedichtje te laten maken, een Elfje (elf woorden). In tweetallen heb ik ze aan de slag gezet en daar kwamen geweldig leuke korte verhaaltjes uit voort. Tijdens de les mochten de kinderen hun stukje voorlezen en de oefeningen voordoen, voor sommigen wat spannend, maar toch vooral heel leuk. Als je zo samen bezig bent en de kinderen elkaar kennen en kunnen helpen dan komen we samen ver. Want wat dacht je van de meeuw die aan komt vliegen, wapperend met zijn vleugels.

Meeuw
Grote vogel
Wapperend met vleugels
Vliegt op de wind
Meeuw!

Labyrint

In het voorjaar ben ik naar Chartres geweest omdat in de kathedraal een mooi labyrint is te vinden. In een labyrint is de weg naar binnen, tevens de weg naar buiten, je loopt dus je eigen weg naar de kern en terug. Je kunt je voor het binnengaan afvragen wat je op de drempel van het labyrint wilt achterlaten. Ik was van plan om het labyrint in te gaan, maar iets weerhield mij. Ik kon me er echter niet toe zetten om dat labyrint te lopen. Ik ben vervolgens een tijdje stil gaan zitten met mijn rug naar Jezus aan het kruis. Ik ben opgegaan in die kerk in het verhaal van Jezus Christus. Na een halfuur in stilte doorgebracht te hebben kreeg ik de ingeving om een ronde te gaan lopen, waarbij ik steeds van steen naar steen ben gestapt, zodat ik toch het gevoel had een cirkel te maken en die niet te doorbreken. Op die manier heb ik mijn eigen weg gemaakt en gevolgd. Tijdens het lopen kwamen er gedachten bij mij op:

Ik loop mijn eigen weg in vrijheid
Ik loop mijn eigen weg
Ik loop in vrijheid
Ik loop mijn weg
Ik loop de weg
In vrede

Met een vriendin ben ik een tijdje later net over de Belgische grens een labyrint gaan lopen (kopie van Chartres). Blootvoets ben ik onderweg gegaan in alle rust heb ik mijn ronde gedaan naar binnen en naar buiten en terwijl ik erin was voelde ik me vrij. Mijn intentie was om in vrede met mezelf te lopen en hoe langer ik liep hoe vrediger het werd. De aarde onder mijn voeten gaf met het gevoel gedragen te worden. de hemel met de wolken boven mij gaven me een gevoel van ruimte en vrijheid.

Maak ook eens een reis naar binnen en naar buiten en v.v., gebruik een labyrint of gewoon je verbeeldingsvermogen. Ons vermogen tot verbeelden is immers een bron van kracht die je op elk moment kunt aanwenden om jezelf te ontwikkelen en zonodig te helen. Ik wens iedereen veel verbeeldingskracht toe.

Vastentijd

Na de Carnaval volgt van oudsher een periode van matiging van 40 dagen die duurt tot aan Pasen. Volgens de betekenis van het woord is het 'een vaarwel tegen het vlees' (Carne valle). De daaraan verbonden Vastentijd is dus eigenlijk integraal onderdeel van een religieus ritueel dat zijn weg ook in niet religieuze kring heeft gevonden. Je komt het overal in de wereld tegen.

Vasten is een reinigingsritueel van lichaam en geest. Het is een periode van ommekeer en bewustwording waarin samen zijn en verzoening centraal staan. Ook al zijn we minder godsdienstig, we blijken als mens onbetwistbaar religeus te zijn. 'Religare' staat voor verbinding, voor samenzijn dat een intens beleefde behoefte, een verlangen naar elkaar inhoudt. Maar ook een verlangen naar iets wat ons als mensen overstijgt, hongerend als we zijn naar meer.

Je kunt op allerlei manieren vasten: minder eten, minder vlees, minder zoet, minder zout. Maar het gaat niet alleen om minder eten. Je zou kunnen zeggen dat het ook een periode is van het matigen van het ego. Waarbij het gaat om het zuiveren van je gedachten; een periode van reflectie. Een naar binnen keren om daarna gelouterd door ervaringen je weer open te stellen voor wat komen gaat. Neem de tijd, keer naar binnen, beluister jezelf en ontdek met een liefdevolle blik wat er in je leeft.

De vastentijd draait om bezinning en om compassie. Leven vanuit het hart met eerbied voor het leven dat je leidt. Minder en voller tegelijkertijd, paradoxaal, maar het leid je naar een rijker leven. Door van alles af te leggen waar je teveel van hebt; goederen, eten, woorden, gedachten vind je uiteindelijk meer rust in en om je heen. Je bent mindful aanwezig, bewuster van je levenskracht, de energie die door je stroomt en je in beweging zet. Ervaar de beweging mentaal en fysiek en geniet met volle teugen, want van genieten kun je nooit genoeg krijgen.

Oefening: Ervaar de ruimte die je inneemt

- ga in de berghouding staan
- adem een aantal malen rustig in en uit door de neus
- trek je aandacht naar binnen
- ervaar de ruimte die je inneemt, je contouren, je voeten op de vloer, je benen, billen en buikgebied, de ademruimte in je borst- en buikholte. Observeer je gedachten, laat ze gaan alsof ze op een wolk voorbij drijven. Grijp niet in, blijf uit je oordeel. Het is zoals het is!
- breng de armen langs het lichaam gestrekt omhoog op een inademing volg deze beweging met je hoofd, de handpalmen zijn naar elkaar gericht
- maak je lang
- draai je handen boven het hoofd met de handpalmen naar buiten
- laat je armen dan zijdelings zakken op een uitademing, het hoofd beweegt licht mee omlaag
- herhaal deze oefening vijf keer
- breng je handen daarna in bidhouding voor de borst en voel na
Herhaal een aantal keren in jezelf 'dit ben ik'.

(Bijna)iedereen kan omvallen

Iedereen kan omvallen, daar zijn vele redenen voor, gemis, verlangen, verdriet, gebrek aan focus en kracht. Gelukkig zijn we meestal prima in staat om op te staan als we mentaal of fysiek onderuit zijn gegaan. Soms kost het veel moeite om weer overeind te komen, op te veren uit een moeilijke situatie door mentale of fysieke beletsels. Dan is het tijd om te onderzoeken wat je liet wankelen en vallen en te onderzoeken wat je zelf kunt veranderen en wie/wat je daarbij nodig hebt. We denken soms dat we alleen op de wereld zijn, maar pas als je je hand uitreikt kan iemand hem pakken. Reik je hand uit en zoek de hand die je kunt pakken, soms is die dichterbij dan je denkt.

Wat of wie heb jij nodig om in je kracht te blijven staan? Benoem dat! Maak keuzes!

Ga speels, serieus, met een lach of met een traan op onderzoek uit om te achterhalen wat je omver werpt of laat opveren! Ben daarbij liefdevol naar jezelf en je omgeving. Kom in beweging, wees vloeiend: 'de kunst van het leven ligt in de voortdurende aanpassing aan onze omgeving' (Okakura Kakuz).

Oefening: compassie

Een oefening om te leren hoe je moeilijke gevoelens zoals somberte, verdriet en angst kunt transformeren naar hun tegendeel?
* Zit op een stoel of op de grond
* Neem een moment om je intentie helder te maken, bv.: de transformatie van angst naar vertrouwen, met de focus op het positieve gevoel
* Breng je armen op schouderhoogte met de handpalmen naar voren
* Adem in en steek je linkerarm omhoog de lucht in. Adem uit en draai de arm naar links, achter je, naar beneden (tot op schouderhoogte). Volg je hand met je blik
* Blijf een paar tellen naar je linkerhand kijken
* Adem in en breng de linkerarm weer in verticale positie. Adem uit en breng de linkerarm terug in de uitgangspositie, naast de rechter
* Herhaal met de rechterarm
* Blijf even zitten en reflecteer op je gestelde intentie.

Neem gerust contact op om een keer te praten over de mogelijkheden.

Desiderata, Max Ehrmann

Wees kalm temidden van het lawaai en de haast en bedenk, welke vrede er in stilte kan heersen. Sta op goede voet met alle mensen, zonder jezelf geweld aan te doen. Zeg je waarheid rustig en duidelijk, en luister naar anderen; ook zij vertellen hun verhaal. Mijd luidruchtige en agressieve mensen; zij belasten de geest. Wanneer je jezelf met anderen vergelijkt, zou je ijdel en verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd kleinere en grotere mensen zijn dan je zelf bent. Geniet zowel van wat je hebt bereikt als van je plannen.

Blijf belangstelling hebben voor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn; het is een werkelijk bezit in het veranderlijke fortuin van de tijd. Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen, want de wereld is vol bedrog. Maar laat dit je niet verblinden voor de bestaande deugd; veel mensen streven hoge idealen na, en overal is het leven vol heldendom.

Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid en ontevredenheid is zij eeuwig als het gras. Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht aan om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn. Maar verdriet jezelf niet met spookbeelden. Vele angsten worden uit vermoeidheid of eenzaamheid geboren.Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal,niet minder dan de bomen en de sterren. Je hebt het recht hier te zijn, en ook al is het je al of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zich zoals het zich ontvouwt, en zo is het goed. Heb daarom ook vrede met God, hoe je ook denkt dat Hij moge zijn en wat je werk en aspiraties ook mogen zijn; houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit toch nog steeds een prachtige wereld. Streef naar geluk.

Oefening: Hartmeditatie

- Ga op een rustige plek zitten waar je niet gestoord wordt
- Neem een houding aan waarin je ontspannen kunt zitten, de rug is recht en het hoofd is met de kruin omhoog gericht
- Leg een hand op je hart en een hand op je onderbuik, ervaar jezelf in deze houding
- Trek de aandacht naar binnen en affirmeer op het woord liefde. Diep in jouw binnenste is een bron van liefde aanwezig, een oneindigde bron van vreugde en dankbaarheid. Sluit je ogen en adem diep in en ga in gedachten naar je hartstreek en stel je voor dat het gebied waar de liefde woont steeds groter wordt. Het verwarmt je van binnen uit, laaf je aan deze warmte en zend jouw liefde de wereld in.

Ruimte

Vakantietijd!
Vrije tijd, voel de ruimte in en om je heen. Als het werken is gedaan en vader tijd aanklopt om je mee te nemen op een ruimtereis, dan pak je je koffer en volgt hem. Je laat je niet leiden door je gedachten, het zelf dat altijd meer wil, meer tijd innemen, meer denken, meer doen. Even maak je je los van het heilige moeten en samen ga je op weg. Vader tijd tikt en jij leeft per 'seconde wijzer' met hem mee in de wetenschap dat je leeftijd verstrijkt en je leven tegelijkertijd verrijkt en ingekort wordt. Tijd kadert het leven, bakent het af, maar het leven laat zich niet vangen in de tijd. Ogen'blikken stapelen zich op, ervaringen 'ER was eens' liggen te wachten om ontbloot te worden. Zij rijgen zich aaneen als een keten van gebeurtenissen, als een film op je netvlies.

Ben je toeschouwer, figurant of filmster?

Als jij de ruimte hebt en mag kiezen, waar kies jij dan voor? Deze onrustige ziel heeft behoefte aan luchtigheid, wijdsheid en verstilling. In mijn vrije tijd ben ik vooral toeschouwer of figureer ik in mijn eigen film. Voor mij graag veel natuur en geen vakantie zonder de bergen. Ik veer op van bomen die fluisteren, water dat gorgelt in een stroom. Ik wordt geraakt door de welhaast eindeloze bergtoppen die zachtjes raken aan zachte wolkenpartijen die eindeloos en stil voorbij drijven. Het is alsof ik mezelf erin kan verstaan en erin kan opgaan. Ruimte een euforische ontmoeting.

Nik-zen

Het is rustig in de tuinen van Arcen die er ondanks de lange warme zomer nog kleurrijk bij liggen. De Japanse esdoorn begint te verkleuren, ik zie Boeddhabeelden, een Japans huisje met houtsnijwerk, water dat zachtjes hoorbaar stroomt. Het is een genot om door deze Japanse tuin op Hollandse bodem te bewegen. De Japanse tuin is een pareltje dat me uitnodigt te vertragen.Ik wandel in een rustig tempo, gebladerte knispert onder mijn voeten. De herfst toont zich, laat zich voelen. Zonlicht verwarmt mij van binnen en van buiten. De zomer lijkt zich nog even uit te strekken, alsof die zeggen wil 'ik ga nog lang niet weg'. Mijn tred, mijn blik vertraagt, loom kijk ik om me heen. Ik hoef helemaal niks, lekker nik-Zen.

Hoe rustig kun je aarden in de natuur, je verbonden voelen met wat je omringt. Blijdschap maakt zich dan van mij meester, een diep gevoel van aanwezig zijn zonder moeten. De Denker in mijn hoofd neemt pauze midden op de dag, geen aanzwellende gedachten die mijn aandacht opeisen. In mijn hoofd kabbelt een stroom van woorden. Zij vragen niets van mij. Vorm zonder inhoud, leegte!

De weg van zen is jezelf leren kennen
Jezelf kennen is jezelf vergeten
Jezelf vergeten is jezelf openstellen voor alle dingen

Het pad van Boeddha

Yoga vanuit het hart

Het ontvouwen van de bloembladen kun je zien als het symbool van de yoga uit het hart. Daarbij staan de begrippen evenwicht, liefde en relaties centraal. In onze vroege ontwikkeling gaat het erom eerst liefde voor onszelf te ontwikkelen. Om te voelen en te ervaren en te zorgen dat onze eigen behoeften worden vervuld. Pas daarna kunnen we boven onszelf uitstijgen en de (com)passie uitbreiden naar de ander. Willen we echt mededogen en compassie voor de ander voelen dan is het dus belangrijk dat we contact kunnen maken met onze eigen verlangens en pijn. Pas dan kunnen we de ander ook deelgenoot maken van wat er aan gevoelens in ons leeft. Pas dan kunnen we delen.

'The biggest lie we tell ourselves about love, is that we are matching jigsaw pieces that need to find each other for the perfect click. No. It’s about me, not about why I find or do not find. You need to click with yourself'’ (Ben Duke: BLVRD vandaag 8-8-2018)

Mededogen betekent niet dat je meeleeft met de ander en oplossingen aanreikt. We hoeven niks voor de ander in orde te maken, dat lukt meestal ook niet, dat weet ik ook uit eigen ervaring. Het gaat erom voor de ander aanwezig te zijn en je niet af te wenden, ook niet als het moeilijk wordt. Het betekent niet dat je het leed van de ander draagt, maar meebeweegt met het leed, het leven van de ander.

Door yoga te beoefenen vanuit het hart kan ik naar personen toe bewegen en kleine stukjes meebewegen zodat zij zich even gedragen voelen in mijn nabijheid. Nabijheid die zo van belang is in deze tijd van social media en opgeheven duimpjes, waarbij het contact virtueel is en de boodschap immer 'positief'. Misschien is dat wel de grootste leugen.

Het ontvouwen van de bloembladen kun je zien als het symbool van de yoga uit het hart. Het leven openbaart zich aan ons in allerlei vormen, geuren en kleuren. Door het yogapad te bewandelen ben ik me bewust van de ‘bloemen die bloeien’.

Oefening ‘hart openen’

Met hartopeners kun je je buik, hart en schoudergebied goed open maken, daarmee breng je ontspanning en ruimte in de hartstreek. Door een affirmatie te gebruiken als ‘ik heb mezelf lief’ versterk je tevens je mentale staat.

5-puntige ster

⦁ Ga rechtop staan, de benen wijd uit elkaar
⦁ Breng je handen in gebedshouding voor de borstkas
⦁ Sluit je ogen en adem een aantal keren rustig door
⦁ Strek de armen bij een inademing omhoog
⦁ Laat de armen tot schouderhoogte zakken op een uitademing
⦁ Houd de armen in deze houding en adem rustig door
⦁ Affirmeer ‘ik heb mezelf lief’ en herhaal deze zin hardop of in gedachten
⦁ Adem rustig door en laat je armen rustig zakken na 10x in- en uitademen
⦁ Breng de armen tot slot weer gevouwen op het borstbeen
⦁ Groet het hoogste in jezelf met een knik, als een ode aan je eigen leven

Meditatie

Meditatie is onlosmakelijk verbonden met de yogagedachte en onderdeel van mijn yogalessen.

Meditatie is een techniek voor het stimuleren, kalmeren en verhelderen van de geest. Daarbij gaat het om het opheffen van de dualiteit tussen lichaam en geest. Door meditatie trainen we onze geest om subtielere bewustzijnstoestanden binnen te gaan en boven de dagelijkse besognes uit te stijgen, zodat we toegang verkrijgen tot een diepere, grootsere geestestoestand. De fysieke oefeningen zoals we die in de hatha yoga uitvoeren zijn in de kern ook bedoeld om tot onszelf te komen, te voelen te ervaren van lichaam en geest. Het gaat erom dat we de oefeningen zodanig uitvoeren dat we onszelf daarin kunnen ‘uithouden’; ontspannen en zowel mentaal als fysiek in balans.

De Geest is een gebeuren, een golf en een beweging. Je kunt het vergelijken met het proces dat tussen de wind en de zee plaatsvindt. De geest is geen ding. Op zichzelf is de geest niets. Er zijn alleen gedachten, die voortdurend en zo onvoorstelbaar snel bewegen, dat je het idee hebt alsof er iets bestaat. Gedachten worden aan elkaar geregen en zo lijkt er sprake van continuïteit. Als je dieper schouwt dan verdwijnen ze. Als je vervolgens de stilte ervaart, ervaar je ook de onderbrekingen daarvan, als gedachte, gevoel of gebaar. Laat je dan niet meer afleiden! Dit vereist wilskracht, maar niet in klassieke zin: willen als moeten hebben, maar als de wil tot niet meer willen. Je doet niet langer moeite, dit leid je naar verlangen loos ZIJN in het NU, zonder begeerte naar iets dat WAS – IS – ZAL ZIJN.

Wanneer je het komen en gaan van gedachten gaat voelen, wordt je WAARNEMER of de GETUIGE. Zolang je meegaat met je gedachte en je erdoor laat beheersen en je ermee verbindt of IDENTIFICEERT, je identiteit eraan ontleent dan wordt je je gedachten en houd je een beeld van of over jezelf in stand. Maar jij bent niet je gedachten! Je bent oneindig veel meer. Dat wat je wilt beheersen is het EGO, dat wil beelden in stand houden, vasthouden aan wat zgn. IS. Maar de werkelijkheid is vloeiend, continue beweging, dat we keer op keer vormgeven door het denken.

Geef je gedachten de vrijheid en ervaar de ruimte

Voorwaarden
⦁ Draag gemakkelijk zittende kleding
⦁ Eet voorafgaand aan de meditatie niet of weinig
⦁ Mediteer bij voorkeur in de ochtend op een rustige locatie
⦁ Ga zitten met een rechte rug
⦁ Het hoofd is opgericht, kin licht ingetrokken en de kruin omhoog
⦁ De schouders zijn ontspannen en laag
⦁ De benen zijn in een stand die je kunt uithouden:
⦁ Op een stoel
⦁ Op een kussen in kleermakerszit
⦁ Op de knieën op een stevig kussen
⦁ Wees zacht en liefdevol voor jezelf

De oefening: in – uitademing tellen

Ervaar eerst je fysieke en mentale gesteldheid. Hoe zit je erbij, hoe voel je je. Begin dan met het waarnemen van je gedachten Volg de stroom van je gedachten, zie dat er maar een gedachte tegelijkertijd verschijnt. Concentreer je op je buikgebied, volg je adem door de ademhalingen te tellen. IN – 1, Uit – 2. Ga zo door tot 27. Als je merkt dat je teveel nadenkt dan begin je steeds opnieuw bij 1. Als je geconcentreerd kijkt zul je uiteindelijk opmerken dat er pauzes zijn tussen je gedachten. Laat de gedachten komen en gaan zonder oordeel.

Kijk naar deze prachtige vogel, die is gemaakt van keramiek en porcelein Ik zag de vogel in het Keramiekmuseum Princessehof, Leeuwarden. Ik dacht meteen "wow" wat een 'rare' vogel in de zin van bijzonder en vreemd tegelijkertijd. Contradictie: gebroken heelheid, oud en nieuw.

Ik wens iedereen toe dat wat gebroken is liefdevol geheeld zal worden in 2018. Littekens en barsten zullen zichbaar blijven. Littekens zijn tekens van leven, gegrift in lichaam en ziel tonen ze ondanks de pijn die eraan ten grondslag ligt ook de kracht om door te gaan. Gebruik de scherven uit het oude jaar om in het nieuwe jaar mooie dingen tot ontwikkeling te brengen.

Oefening om op kracht te komen: DE KRIJGER

De krijger geeft kracht aan je benen, geeft strekking bij de enkels, in de rug en aan je armen en helpt je je longen te openen. Door de houding enige tijd vol te houden zul je merken dat je meer kracht ontwikkelt.

Sta in een grote spreidstand.
Breng je armen omhoog en duw de handpalmen boven je hoofd tegen elkaar.
Draai de rechtervoet 45 graden in en de linkervoet 90 graden uit.
Draai je romp en bekken naar links tot ze recht boven het linkerbeen staan.
Buig je linkerknie tot boven de enkel.
Duw de buitenkant van je rechtervoet stevig in de grond.
Strek je lijf: bovenlichaam opwaarts, bekken naar beneden.
Leg je hoofd in de nek, hel iets achterover en kijk naar je duimen.

Herhaal de oefening maar nu begin je met je andere been.

Veel kracht gewenst.